Rechts een zee van blauw, links een zee van groen. Lopend over de zeezijk van Hindeloopen naar Stavoren balanceert de wandelaar tussen water en land. De zon houdt zich vandaag schuil, er waait een straffe wind maar dat deert de wandelaar niet.
Oorspronkelijk een NS-wandeling van station naar station starten wij op het station van Hindeloopen, dit ligt een kilometer buiten het dorp, midden in de weilanden.
De trein doet er negen minuten over om van Hindeloopen naar Stavoren te rijden. Onze wandeling over de dijk langs het IJsselmeer zal heel wat meer tijd in beslag nemen.
Als we op de dijk lopen hebben we rechts van ons het IJsselmeer en links uitgestrekte weilanden. Op de dijk zelf grazen schapen en de vele lammetjes zoeken gauw veiligheid bij het moederschaap op als wij ons een weg tussen de kudde’s door banen.
Madeliefjes en paardebloemen fleuren het groene gras op. Het voelt nog koud een straffe wind hebben we gelukkig in de rug. Het voorjaar komt er aan. We zien veel verschillende vogels zoals ganzen, zwanen, scholeksters, grutto’s en kieviten.
In Stavoren lopen we het spoor over richting het industrieterrein. Met de dijk al in zicht is het niet moeilijk het pad te vinden dat overigens onderdeel uitmaakt van het Friese Kustpad.
Het traject over de noorderdijk tussen Molkwerum en Stavoren is soms niet begaanbaar, geadviseerd wordt om dan bij de vogelkijkhut links richting Molkwerum en over land te lopen naar Stavoren.
Naar het vrouwtje wandelroute (pdf) het oorspronkelijke artikel uit Noorderland het downloaden kan even duren.
Bron: Noorderland december 2008